"My BOOB Blog"
Nieuwe borsten van A-Z


Controle en een bijzondere ontmoeting

20 januari 2022

Dag 20 alweer na mijn operatie en ik kan me eigenlijk nu al niet meer voorstellen hoe mijn “oude” borsten eruit zagen. Deze nieuwe boobs wennen wel verdraaid snel zeg. Ik moet ook eerlijk toegeven dan mijn buik echt te weinig aandacht krijgt momenteel.

Nu ben ik dan toch wel weer heel erg blij dat ik de foto’s voor de operatie gemaakt heb. Wanneer ik mijn voorfoto’s vergelijk met de situatie nu na de operatie dan is het best shocking wat een verschil ik zie en dan besef ik heel goed dat ik deze operatie niet voor niks heb gedaan.

Operatie gebouw Velthuis Kliniek Velp plastische chirurgie

Afgelopen vrijdag ging ik weer naar Velp voor het verwijderen van de pleisters, hechtingen en de controle i.v.m. mijn lekkage en rode borst bij de plastisch chirurg. Einde van de middag hadden we afgesproken, omdat Wiebren de hele dag op de OK zou staan. Ik had al aangegeven dat wanneer ze op de OK voor zouden lopen op schema dat ik wel eerder naar Velp zou kunnen komen. Goed bedacht, want ik mag me daar uiteindelijk al om 15.30 uur melden in plaats van 17.00 uur.

Op deze dag worden 2 lieve dames, met wie ik al maanden aan het chatten ben, door Wiebren geopereerd. 

Allebei krijgen ze een buikwandcorrectie met liposuctie. Ik vind dit soort dagen eigenlijk best een dingetje, want ik leef gewoon de hele dag met degene die op de operatietafel ligt mee. Ongeacht op welke operatietafel degene ligt hoor. Ik ben dan ook altijd gewoon een beetje zenuwachtig en ik ben pas gerust wanneer ik een berichtje krijg dat alles goed is gegaan. Lang leve de chat! Toen ik hoorde dat ik op 14 januari naar Velp moest, heb ik gelijk voor deze 2 dames een mooi kaartje gekocht en geschreven.  

Om iets voor half vier kom ik aan bij het OK gebouw in Velp waar ik me mag melden, weer word ik ontvangen door verpleegkundige Esther. Wiebren is nog aan het opereren en ik mag nog even in het halletje wachten zegt ze. Ik geef haar de kaartjes met de vraag of ze die aan de dames wil geven, dat gaat ze doen en gaat ook koffie voor me halen. Ondertussen ga ik even naar het toilet (hoe kan het ook anders, ik moet daar altijd plassen…. ). Esther komt terug en zegt we gaan het anders doen, ik zet je op de verkoever, Wendy en Mariëlle willen je heel graag zien en spreken. Wauw wat een bijzonder moment, na maanden misschien wel uren samen gechat te hebben en dan zie je elkaar gewoon in levende lijve. Het gaat goed met ze en ze zijn blij dat ze het achter de rug hebben, fijn om te zien. 


We kletsen wat, de voorfoto’s worden aan elkaar geshowd, natuurlijk kenden ze de mijne al, maar die van hun had ik nog niet gezien. Na iets meer dan een half uurtje gezelligheid op de verkoever komt Wiebren de OK af, hij schiet in de lach wanneer hij me bij Wendy naast het bed ziet zitten. Hij checkt nog even het een en ander bij de dames en dan vertrekken we naar een andere ruimte om bij mij de pleisters en hechtingen te verwijderen en  de wond welke op maandag geopend te bekijken, het ziet er goed uit, de roodheid is weg. Het openen van de wond en de kuur hebben hun werk goed gedaan, gelukkig maar.

Op de foto Wendy en ik.

Verkoever Velthuis Kliniek Velp buikwandcorrectie borstlift blije patient

Na het verwijderen van de pleisters ben ik diep onder de indruk wanneer ik de littekens rond de tepelhof zie, dit was iets waar ik het meest tegenop zag. Ik las vaak dat andere dames moeite hadden met deze littekens, omdat ze bij hun opvallend zijn gebleven. Maar ik zie amper een streepje, het is zo dun, zo licht, zo mooi! Ook de verticale littekens blijken er ook goed uit te zien, maar die zie ik liggend niet heel goed. Een prachtige hechttechniek en een goede genezing werken weer goed samen. Arts en client zijn beiden dik tevreden met het resultaat en op die manier nemen we afscheid van elkaar. Over 2.5 maand zal ik nog een keer naar Velp rijden voor de laatste controle.

Eenmaal thuis loop ik direct naar boven naar de spiegel, want nu kan ik eindelijk het geheel zonder die gekke pleisters bekijken. En wat ik dan zie dat maakt me zo blij, ik huil tranen met tuiten van blijheid. Het is nog maar twee weken na de operatie op dat moment en de vorm is al zo fantastisch, de littekens zien er nu al zo prachtig uit. Het verticale litteken en die om de tepelhof zijn eigenlijk amper zichtbaar en het horizontale litteken valt volledig onder de borsten. En dan zeggen ze dat het wel even duurt voordat je het eindresultaat ziet. Hoeveel mooier kan het dan nog worden? Voor mijn idee kan dat al bijna niet meer, want het is al zo prachtig!

Liefs Karin



Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.