Een goede keuze!

13 april 2023

Morgen zijn er alweer vijf weken voorbij gegaan aan mijn littekencorrectie en ooglidcorrectie bij Velthuis Kliniek in Velp. De tijd vliegt weer voorbij… nog één week en dan zitten de zes weken herstelperiode die ik van de arts gekregen had er weer op en mag ik mijn Crossfit trainingen gaan oppakken. Ik kan niet wachten! Ik mis het enorm en ik merk dat ik ook gemist wordt in de box. Nog even volhouden, ik ben er bijna. Ik heb weer goede keuzes gemaakt en ben ontzettend tevreden en blij met de behaalde resultaten tot nu toe, wetende dat alles de komende tijd ook nog eens mooier en mooier gaat worden. Mijn herstel de afgelopen weken ging goed en zonder gekkigheden, alhoewel dit wel een periode met wat ups en downs was, alleen had dit totaal niks met mijn ingrepen te maken. Ik ga even terug naar vrijdag 10 maart, bijna vijf weken geleden dus, dit was de dag van het littekencorrectie van mijn linkerborst en ooglidcorrectie.

Bij thuiskomst loop ik dan ook direct naar de vriezer om een cool pack te halen en plof op de bank. Eindelijk die kou op mijn ogen, tenminste dat dacht ik, maar ik merk direct dat een cool pack helemaal niet zo fijn en goed koelt. Ze zijn te hard en sluiten niet aan op de oogleden, toch maar die zakjes met bevroren doperwtjes proberen die Wiebren adviseerde. En dat werkt echt fantastisch om te koelen, die koude erwtjes vallen precies in de oogleden, geloof me hier kan gewoon geen cool pack tegenop. Ik ben niet gek op doperwten, maar deze dagen wel. Ik eet die avond een broodje, drink een kop koffie, slik nog een paracetamolletje en lig lekker op de bank. Ik ga op tijd naar bed, ik ben moe en dat is niet heel gek na zo’n dag, ik wil eigenlijk alleen maar slapen.

Na een ooglidcorrectie krijg je het advies om een aantal dagen op de rug te slapen met extra kussens zodat je hoofd iets hoger blijft, dit om zwellingen te voorkomen. Ook voor de borst is dit nu natuurlijk beter. Voor de zekerheid trek ik toch een van mijn Lipoelastic postoperatieve bh’s aan in de nacht, gewoon ter bescherming van het litteken. Ik weet echt wel dat er genoeg hechtdraad aangebracht is hoor, ik lag er zowat met mijn neus bovenop, ik wilde niks missen, dus ik heb dit dan ook zelf gezien. Die borst valt echt niet zomaar uit elkaar! Maar het geeft me een gewoon safe gevoel, want zo blijft de borst goed op de plek en komt er minder spanning op de vers gehechte wond. Helaas slaap ik die nacht niet heel goed, ik lig niet lekker en ik kan de slaap gewoon niet vatten. Ik voel de incisie onder de borst steeds meer, het is een scherp snijdend gevoel en ik herken dit gevoel precies van de twee keren dat de "hobbeltje bobbeltje deukjes dingen” op mijn heupen zijn gecorrigeerd. Het voelt niet prettig, maar ik verwacht dat dit de volgende dag weer verdwijnt.

Na zo’n drieënhalf uur totaal te hebben geslapen zit ik in de ochtend al heel vroeg beneden met een kop thee en een cracker, het heeft de hele nacht gesneeuwd en ik geniet van mijn uitzicht in de tuin en het park.

Ik bereid me eigenlijk altijd op het allerergste voor bij een herstel, zodat het alleen maar kan meevallen. Het herstel van mijn buikwandcorrectie en borstlift zijn mij dan ook meer dan 300% meegevallen, het ging allemaal heel voorspoedig en ik heb eigenlijk geen hele gekke dingen meegemaakt. Misschien ben ik ook wel heel relaxt hierin en raak ik ook niet snel van slag. De beginnende ontsteking van mijn linkerborst zie ik nog steeds niet als een tegenslag, er is op dat moment snel en goed gehandeld om erger te voorkomen. En dat het litteken niet mooi is genezen zie ik ook meer als domme pech dan een tegenslag. Ik lees soms berichten van lotgenoten dat ze bijvoorbeeld het herstel van een buikwandcorrectie ontzettend tegen vinden vallen, ik vraag me dan oprecht af of diegene zich bewust was van de ongemakken, risico’s en mogelijke complicaties. Een buikwandcorrectie is nou eenmaal geen kleine ingreep, er is een groot wondgebied en er staat niet voor niks een herstelperiode van 6 weken voor deze operatie. Als je dan verwacht met 2 weken wel weer geheel op de been te zijn, dan ben je naar mijn idee niet goed voorbereid of heb je het niet helemaal goed begrepen. Ook nu ging ik van het ergste uit, maar dit gebeurde gelukkig niet, het viel dus allemaal mee.

De twee nachten die volgen zijn ook uitermate bal, slapen lukt amper, ik kom niet verder dan een uur of vier slaap per nacht en dat is niet genoeg voor mij., Tijdens mijn vorige herstelperiodes kwam ik de dagen wel door met een leuke serie of boek, maar nu lukt het me niet om te lezen, tv te kijken of wat achter mijn laptop te doen. Ik ben echt moe, voel me een beetje nutteloos, verveel me suf en ik merk dat mijn mood hieronder te leiden heeft. Gelukkig slaap ik op maandagnacht weer een paar uur meer en ik voel me dan ook direct een stuk beter. De roodheid bij mijn ogen neemt dan ook al af en ik durf me wel weer buiten te vertonen met een zonnebril. De knalrode verkleuring op de oogleden zakt naar beneden en onder mijn ogen verschijnen gelige wallen. Deze en de pleisters zijn doordat ik een bril draag niet eens echt opvallend voor anderen. Wat iedereen wel direct opvalt zijn mijn mooie en open ogen!

Op mijn werk ben ik heel open geweest over mijn ingreep, ik kreeg dan ook alle medewerking en mocht na de ingreep een week in de ziektewet om rustig te herstellen. Alleen de rust die ik bedacht had voor die eerste week werd op dinsdag compleet verstoord, mijn schoonvader wordt die avond met spoed afgevoerd naar het ziekenhuis. Zijn situatie ziet er niet goed uit, we bereiden ons voor op het ergste en de hele familie komt bij elkaar in de Isala in Zwolle. Ons leven staat in een keer op de kop en ik huil tranen met tuiten. In de dagen die volgen rijden we geregeld van Hoogeveen naar Zwolle en komen in de regel- en zorgstand. Op het moment dat ik dit typ is mijn schoonvader thuis, zijn situatie is wel iets verbeterd, maar we zijn op onze hoede. Mijn herstel tijdens de eerste week thuis loopt dus helemaal anders dan wat ik verwacht had en hier kan helemaal niemand wat aan doen. Het is wat het is.

Op vrijdag, een week na de operatie rijden we weer naar Velp, de pleisters en de draadjes van mijn ogen worden die dag verwijderd. Ik mag me om 10.15 uur melden in de kliniek bij de verpleegkundige. Bij binnenkomst is de medewerkster achter de balie bezig met een andere client, dus ik sneak snel naar de wc, terwijl ik daar naar toe loop hoor ik achter me; Hey Karin ik heb je al aangemeld hoor! Hoe grappig is dit toch, hier voel je je altijd welkom en ben je zoveel meer dan een nummer. Wiebren is die dag ook in de kliniek en had al aangegeven dat hij ook mee wil kijken, hij is net als mij heel benieuwd naar het herstel van het litteken onder mijn borst en mijn oogleden. Ik ben op tijd en voordat ik me meld bij de verpleegkundige zoek ik hem alvast even op, want zoals altijd we hebben wel iets te bespreken. Na een interessant gesprek vertrek ik naar boven naar de verpleegkundige voor datgene waarvoor ik eigenlijk kwam, de hechtingen verwijderen.

Wanneer de pleisters en draadjes van mijn ogen verwijderd zijn, worden ook de pleisters onder mijn borst verwijderd om de genezing van het litteken goed te kunnen bekijken. Mijn ogen zijn al zo prachtig en het litteken onder de borst geneest ook fantastisch mooi, waar ik zo op hoopte. Wat een verschil voor beiden, ongelooflijk gewoon. Op dat moment komt Wiebren ook de kamer binnen en ook hij is zeer tevreden over het herstel tot nu toe. Ik kan dan ook wel lachen om zijn reactie, hij lijkt namelijk altijd een beetje verwonderd wanneer hij zijn prachtige werk aanschouwd, had hij dit niet verwacht?. Ik wel hoor! Ik had ook nu niet anders verwacht dan dat de resultaten weer fantastisch zouden zijn, ik kom toch niet voor niks weer terug! Voor de bescherming van het litteken wordt er toch nog even een nieuwe pleister geplakt, deze mag ik na een week verwijderen. Ik kleed me weer aan, ik verzet de afspraak van de eindcontrole een maand in verband met onze vakantie, neem afscheid en vertrek naar huis.

Op maandag, tien dagen na de operatie begin ik weer met werken, het normale ritme keert vanaf dat moment gelukkig weer een beetje terug. Mijn “nieuwe” ogen worden door mijn collega’s opgemerkt en de reacties zijn alleen maar positief. Mijn “hangende” oogleden zijn eerder eigenlijk niet eens echt opgemerkt, maar nu valt het verschil toch wel heel duidelijk op. Ik zei het toch! Er is best wel een aardige flap huid aan elke kant weggehaald…. Ik heb bewijs, ik heb namelijk een foto, geloof je me niet, dan druk ik je deze zonder pardon zo onder je neus, geen probleem. De littekens bij mijn ogen zijn eigenlijk amper zichtbaar, ze nemen al vrij snel mijn normale huidskleur aan. Dagelijks maak ik een voortgangsfoto, zo kan ik het genezingsproces goed volgen, zeker wanneer je de foto’s elke keer op precies dezelfde plek en op dezelfde manier maakt. Ik deed dit bij elke operatie en geef dit ook vaak als tip, want soms denk je in een herstel stil te staan en geen enkel verschil meer te zien, zet dan de foto’s maar eens naast elkaar. Klik op onderstaande foto's om ze te vergroten.

En dan het litteken onder de borst, deze is echt waanzinnig mooi geworden! Ik ben zo ontzettend blij dat ik gekozen heb voor corrigeren en niet voor accepteren. Het litteken was breed en lelijk, het zat mij dwars, ik vond het echt niet mooi en gelukkig heeft deze nu plaats gemaakt voor een prachtig dun streepje! Ik voel ondertussen dat de bobbeltjes onder het litteken kleiner aan het worden zijn, dat betekent dat de hechtingen aan het verdwijnen zijn, nog even en dan zijn deze compleet weg.

Niet alleen het litteken is mooi geworden, ook de borst zelf is qua vorm en tepelstand een beetje veranderd in de positieve zin. Hier zat namelijk iets verschil in bij beide borsten, ik moet wel heel eerlijk bekennen dat ik dit zelf echt nog nooit had opgemerkt totdat Wiebren dit benoemde tijdens het consult in november. De correctie zou positief kunnen uitvallen was zijn idee en dat deed het! Borsten zijn nooit helemaal gelijk, maar de mijne komen hier nu wel heel dichtbij in de buurt. Ik ben niet alleen blij dat ik de keuze voor corrigeren heb gemaakt, maar ik ben Wiebren vooral ontzettend dankbaar dat hij me in deze (weer) zo goed begreep en voor mij de uitdaging aan wilde gaan om het litteken mooier te maken. En tot nu toe kan ik niks anders zeggen dat het hem gewoon gelukt is. Ik heb goede hoop dat dit ook zo blijft. Ik kan nu niks anders doen dan ontzettend goed voor het litteken zorgen en de tijd zal het leren. Fingers Crossed! 

Tot gauw!

Heel veel liefs en knuffels
Karin Xxx

Onderstaande foto's geven mooi het verschil voor en na het littekencorrectie en mijn ooglidcorrectie van het horizontale litteken van mijn linkerborst weer. De na foto's zijn beiden 4 weken na de ingreep gemaakt. Jullie begrijpen denk ik wel dat ik hier echt heel happy van word wanneer ik deze resultaten zie. Ik heb de juiste keuzes gemaakt!

Hoe wordt nu eigenlijk een ooglidcorrectie uitgevoerd? Via onderstaand animatiefilmpje van Velthuis Kliniek wordt dit duidelijk uitgelegd.