Blog nr. 4 Bye Hanging Eyes & BOOB Party

Mijn litteken en mijn ogen kunnen naar mijn idee alleen maar mooier gaan worden. Ik vergelijk het een beetje met naar de kapper gaan, als mijn haar niet meer in model zit dan is het toch ook heel fijn dat hier iets aan gedaan wordt? Oké oké, ik weet het, naar de kapper gaan is natuurlijk een stuk minder ingrijpend dan wanneer je op de operatietafel van een plastisch chirurg gaat liggen om een ingreep te ondergaan…. 

Ik eindigde mijn vorige blog met dat ik nog 3 dagen moest werken tot de ingreep, maar helaas dat haalde ik dus helemaal niet. Op dinsdagavond, ik moest nog twee dagen werken voor de operatie, werd ik ziek. Die middag was ik gezellig met een van mijn lieve vriendinnen Astrid op stap geweest, na een schoonheidsbehandeling en een relaxmassage gingen we ergens lekker lunchen en ik at een broodje waar ik (achteraf) mijn twijfels over heb of deze wel goed was. In de avond werd ik vreselijk misselijk, zette mijn buik helemaal op en …. De rest van de details laat ik maar achterwege, is ook niet zo interessant, ik voelde me in elk geval goed beroerd. Na een hele woensdag geslapen te hebben knapte ik gedurende de donderdag gelukkig weer op. Was het een voedselvergiftiging of toch een kortstondig buikgriepje? Geen idee, het maakt ook niks uit, alles kwam goed, maar geloof me ik heb me echt wel zorgen gemaakt dat ik alles voor vrijdag moest gaan afzeggen.

De vrijdagochtend loopt ook al anders dan verwacht. Ik had die ochtend nog zo graag willen trainen met mijn maatje Corina. Maar het lijkt me niet slim na de beroerde dagen die ik heb gehad. De hele week heb ik dus helemaal niet meer kunnen trainen en ik baal daar stiekem toch wel een beetje van, want straks mag ik ook weer zes weken niet. En daarbij red ik het niet qua tijd die ochtend, door een gevalletje domme pech tijdens onze plee-renovatie beneden kunnen we in de badkamer even geen water gebruiken, douchen moeten we even elders doen. Echt een supertoffe timing dit….. Adem in, adem uit, het is zoals het is…. Dit komt ook allemaal wel weer goed, ik laat het los.

En dan komt Wiebren me halen, het is zover, maar ik moet natuurlijk eerst nog even plassen en dan mag ik mee naar de OK. Hij vraagt me of ik zenuwachtig ben en eerlijk dat ben ik totaal niet. Op het moment dat we voorbij het bordje Velp reden kreeg ik even de kriebels, maar dat was van korte duur, daarna was het klaar. Ik heb gewoon alle vertrouwen, we hebben goed overleg gehad over de ingreep en de verdoving en daarbij weet ik dat ik in goede handen ben, nah ja de beste handen natuurlijk. Na binnenkomst op de OK wordt er nog even gecontroleerd of ik daadwerkelijk de goede patiënt ben en welke ingrepen er gaan plaatsvinden. Er was iets verwarring door de operatieassistente dat het om een tepelcorrectie zou zijn, maar hola er is helemaal niks mis met mijn tepels, die zijn prachtig, daar komt niemand meer aan. Gelukkig weten Wiebren en ik heel goed wat de reden van mijn komst op de OK is die dag.

Dan is het tijd om het litteken onder mijn borst en mijn ogen af te tekenen. Voor de details en statistieken wordt het meetlint er nog even bij gehaald, er gaat zo’n 17 cm van het litteken weggesneden worden onder de borst, dit is het grootste gedeelte van het huidige litteken. Kom maar op denk ik, laten we het doen, ik ben er klaar voor. 

Die oogleden vond ik toch altijd wel een beetje spannend hoor, het idee dat iemand zo dicht bij je ogen aan het snijden is leek me gewoon echt wel een beetje eng. Maar geloof me, het stelt helemaal niks voor, het is een fluitje van een cent, voor je het weet is het klaar. Het enige wat een beetje gek aanvoelt is het moment dat de verdovingsvloeistof in de oogleden gespoten wordt, dit voelt heel koud aan en het lijkt alsof de vloeistof zo je ogen inloopt. Direct na het inspuiten wordt het overtollige vel weggesneden, eerst rechts, dan links. Wanneer dit klaar is worden beide kanten weer gehecht en afgeplakt. En ja ondertussen kletsen we ook gewoon verder over van alles en nog wat. Ik mag na ongeveer een uurtje voorzichtig de operatietafel weer verlaten. Gelukkig, die tafel ligt op zich prima, maar was wel heel erg warm, zeker wanneer je er in je kleding op ligt. Mijn hoofd is ondertussen bijna ontploft, dit komt vast niet alleen door de warmte, maar misschien toch ook wel door ietwat spanning, spanning waar ik me eigenlijk niet echt bewust van was hoor.

Ik word teruggebracht naar de verkoever waar ik natuurlijk eerst weer moet plassen, wat een zeikwijf ben ik toch ook altijd…. Daarna krijg ik gelijk een koelbril om mijn ogen gedurende tien minuten te koelen, dit om zwellingen tegen te gaan. Dit zal ik de komende dagen elk uur zo’n tien minuten moeten doen. Advies van de arts is koelen met zakjes doperwtjes, dit had ik al meer gelezen en dat werkt dan ook echt fantastisch.

Ik krijg een spiegel in mijn handen en kan dan even goed het resultaat bewonderen, alles is dan natuurlijk nog verdoofd, maar ik zie echt een waanzinnig verschil. Echt ongelooflijk hoe mooi het er dan al uit ziet, ik ben dan ook gelijk weer heel blij. En ik weet dat het de komende dagen hoogstwaarschijnlijk gaat veranderen, dat het kan gaan zwellen, dat het blauw kan worden, want dit is heel normaal. Wat ik nog altijd bij elke ingreep heb gedaan is het allereerste beeld na de operatie goed in me opnemen en vasthouden, want er volgen gewoon dagen dat je echt met je handen in het haar zit en denkt waarom heb ik dit in godsnaam gedaan? Ik denk dan gewoon weer terug aan dat beeld net na de operatie en ik weet dat het allemaal goed gaat komen en dat ik naar dat resultaat, maar dan nog veel mooier terug ga. Het kost gewoon even tijd, dat is nou eenmaal de realiteit en het hoort bij dit soort ingrepen. Iets om je goed te beseffen voordat je aan een cosmetische ingreep begint. Het uiteindelijke resultaat heeft nou eenmaal tijd nodig.

Ik bel Maarten dat hij me weer mag ophalen, hij is samen met Thomas onderweg en ze komen naar Velp om me te halen. Ik moet dus nog even wachten en praat ondertussen na met Esther en Wiebren. Op een gegeven moment pak ik zonder nadenken mijn tas van de grond en dit wordt natuurlijk direct opgemerkt door de arts en ik krijg gelijk de waarschuwing dat ik dat dus niet mag doen en dat ik nog teveel met mijn hoofd beweeg. Dit is natuurlijk niet mijn bedoeling, ik moet mijn hoofd omhoog houden, ik mag nu even niet bukken ed. Maar jee ik dacht er gewoon helemaal niet aan, ik voel ook nog niks, de verdoving is nog niet uitgewerkt, maar ik zal er aan denken dat beloof ik. En wat ik beloof dat doe ik ook echt, alles voor een goed herstel.

Vlak voordat ik de kliniek verlaat krijg ik een prachtige bos bloemen overhandigd door Wiebren en Esther, ik ben verrast, het is als dank voor wat ik allemaal deel op mijn blog en mijn social media over mijn operaties en ervaringen in de kliniek. Wat ontzettend lief vind ik dit, het ontroerd me dan ook echt. Nog steeds schrijf en deel ik mijn verhaal met veel plezier en geheel uit eigen belang. Hier hebben sommige mensen een mening over en verklaren me voor gek dat ik dit belangeloos doe, maar niemand heeft me gevraagd dit te doen, dit is puur mijn eigen idee geweest. Ik hoef hier niks voor te krijgen (alhoewel ik bloemen natuurlijk altijd leuk vind hoor), het vertrouwen en respect is voor mij veel waardevoller dan wat dan ook. Zo ben ik, zo zit ik nou eenmaal in elkaar, het hoeft niet op de weegschaal. Ik ervaar mijn journey met plastische chirurgie als iets waanzinnig moois en dat komt door de prachtige resultaten die ik heb behaald, maar natuurlijk ook door de goede en fijne ervaringen die ik heb met de arts en het complete team van Velthuis Kliniek in Velp, dit zijn gewoon allemaal toppers. Ik gun dan ook echt iedereen al dat mooie en fijne wat ik daar in Velp allemaal heb meegemaakt in de afgelopen vier jaar. 

Voor, tijdens en na de operatie zijn er weer toffe foto’s gemaakt door de assistentes van de OK. Ik heb hier speciaal toestemming voor gevraagd om mijn verhaal op een zo mooi mogelijke manier te kunnen en mogen delen. Speciale dank aan Wiebren en team Velp hiervoor.

Meer lezen hierover? Check My BOOB Blog hieronder en volg me op Instagram voor de dagelijkse updates.